Sinterklaas, vliegvakanties, koningsdag en campagnevideo’s een aantal van Nederlands oudste en mooiste tradities. Ook dit jaar duikt de voltallige Kiespijnredactie met een zak borrelnoten, een Shultenbrau IPA en een pakje zware van nelle achter de beamer voor een mooi filmavondje gevuld met campagnevideo’s. Hun bevindingen? Die lees je uiteraard hier!
Martijn: Hoor ik dat nu verkeerd, of is de Jessias nu gedegradeerd tot voice-over stem? Toch n beetje alsof Jezus Himself de spot voor de SGP inspreekt. Of Hitler die van FvD. Jaap: Voice-over? Dit is godverdomme de dopeste rap van 2023. Fossiele brandstof subsidiekraantje pappie hiero. Jan: Zo heb m’n portie Spoken Word voor deze week ook weer gehad. “Denkend aan Holland zie ik grote wieken traag door oneindig laagland gaan. Maar in mijn achtertuin is dit ondenkbaar, ijle hoop.” Jacob: Inderdaad, een kek filmpje, past goed in de zeitgeist van lege statements. Ik ben zelf tegen iedere vorm van geweld, kleine dierentuinenhokken en busreizen zonder veiligheidsgordels. Jammer dat de Partij voor de werkende linksen zich daar niet over uitlaat.
Jan: Ahhhh, zie hem daar nou staan. Moederziel alleen, het enige lid van z’n eigen partij. En dan ook nog eens iedereen weghouden die naar jouw landje wil komen en een arm om je heen kan slaan. Martijn: Hey! Hou je bek over m’n moeder gek. Kijk naar je eigen moeder. Wilders moeder is zooooooooo blond dat ze denkt dat tijdens de pauze schreeuwen in de spreekmicrofoon van een verder lege tweede kamer een goede reclamespot is. Jaap: Kolere, ik wil helemaal niet de baas zijn van mijn land, al die verantwoordelijkheid. Ik vind het al veel werk om de lekbak van het koffiezetapparaat te legen1. Ik stem wel op iemand die al die verantwoordelijk wèl voor mij wil dragen. Jacob: Je vraagt je af of hij met dit moment al wist dat het budget voor een promotiefilmpje op was. Het zullen de moeders geweest zijn, die zich met “ons” geld zich heerlijk aan het verrijken zijn in hun luxe tentjes in Ter Apel.
Jaap; Weet je wat, ik waardeer die eerste drie dingen. Ere wie ere toe komt. Martijn: Wij maken nu keuzes voor later… Betekend dat dat die vorige leuze over ‘Nieuw Leiderschap’ ook iets voor later was? Jan: Hij draagt ouwe lullen pakken. Hij is gegroeid in z’n rol. Je ziet de grijze haren doorkomen. En toch, als je hem dan zo ziet zitten in een schoolbankje tussen z’n medeleerlingen… Van mij krijgt die een chokotoff en een kwartje voor z’n rapport.